Van de week had ik me al voorgenomen dat mijn blog de titel 'de reünie' zou krijgen. Ik wist toen nog niet, hoe het zou zijn om de 'harde kern' van mijn oude klas over de vloer te krijgen. Maanden heb ik uitgekeken naar het moment waar ik praktisch mijn hele leven visioenen over heb gehad. Alhoewel de beelden toen meer gericht waren op het oog in oog staan met de schaduwkanten, was het nu veel meer gericht op een verlangen naar prettige ontmoetingen.
Er is zoveel gebeurd de laatste vier dagen, dat ik niet snap dat het in de tijd past. Vier keer ben ik naar het ziekenhuis geweest. De radiotherapie die ik kreeg, de MRI, de uitslag en vrijdagmiddag een spoedbezoek om een masker te laten maken. Dit laatste omdat ik komende dinsdag al bestraald kan worden, om de tumoren bij de C8 eens flink op hun donder te geven. Allereerst stond dit door de arts op mijn verjaardag gepland, maar dat vond ik zelf een iets te alternatief cadeautje.
De oncoloog, de neuroloog en de radiotherapeute bleken na goed overleg van mening te zijn, dat het uitstellen van de radiotherapie tot na mijn verjaardag een te risicovolle zaak is. De kans dat ik meer uitval krijg in mijn armen en de dreiging van een verlamming is te groot. Wie ben ik om dan niet meteen 'ja' te zeggen op het voorstel om dit onheil te voorkomen. Dinsdag is dus de dag en woensdag zal ik moe zijn en eventueel last hebben van bijwerkingen. Maar ook dat neem ik op de koop toe, want ik wil zaterdag in topconditie zijn voor mijn feest.
Over feest gesproken…gisteren was het feest! Een explosie van emoties toen er steeds meer mensen zich in mijn keuken verzamelden, de herkenning, de herinneringen en de levensverhalen. Niemand is in het leven gespaard gebleven van pijn. Toch waren de aanwezige klasgenoten, waar ik zes jaar van mijn leven meer tijd mee doorbracht dan met wie dan ook, allemaal positief. Mijn pestkop kwam niet opdagen.....Het was geen verrassing.
Tijdens voorbereidingen voor de reünie is het me gelukt een onderscheid te maken tussen mijn leven in de school en de eeuwige dreiging buiten de school van wat nooit gebeurde;namelijk gepakt te worden door de broers van de pestkop. Toch heeft ze mij en nog een aantal anderen daar jarenlang mee in de tang genomen. Het leven in de klas was voor 85% van de tijd goed. Ik heb veel zaken geleerd die ik nog dagelijks gebruik, namelijk handwerken en handen-arbeid. Dat waren voor mij de meest belangrijke vakken. Als daar maar een acht stond, was ik tevreden met mijn rapport.
Bij het zien van mijn oude klasgenoten besefte ik waarom het voor het grootste deel goed is geweest. Stuk voor stuk bijzondere mensen, van nerd tot Haagse Harry, iedereen heeft zijn hart op de juiste plaats.
Tijdens een korte speech heb ik iedereen ingelicht over mijn motivatie om een reünie te organiseren. Bij een aantal rolden de tranen over de wangen, toen ik vertelde dat dit een wens was op mijn 'Bucket List'. De harde kern was eigenlijk meer de “zachte kern”, de lieve mensen ,de mooie mensen. Ik heb mijn oude vriendinnen gesproken en sommige weer ouderwets geknuffeld. Het voelde zo vertrouwd en ook veilig. Wat mooi dat ik dat nu zo voel en kan zeggen. Eindelijk veilig!
Ik zit nu in de keuken en vraag me af of mijn kaartje nog wel bij mijn pestkop is bezorgd. Anders staat ze mogelijk alsnog volgende week zaterdag op de stoep. Afgelopen week moest ik strafporto betalen aan TNT. Nieuwsgierig naar het poststuk dat ik ongefrankeerd zou hebben verstuurd, keek ik op internet. Laat ik nou van de zenuwen geen postzegel op de poezenkaart hebben geplakt! Ik maak me dus zorgen over het feit dat TNT dan misschien de kaart achterhoudt, totdat ik betaald zou hebben. Dan komt de kaart dus na het hele festijn. Laat ik nu dan maar meteen, voor alle zekerheid, nog een kaart op de post doen. Het adres ken ik uit mijn hoofd, dus dat is makkelijk. Ik plak er zeker weten een postzegel op en schrijf mijn naam er duidelijk op met…...
een vette streep eronder!
Reacties
Door het lezen van jouw blog weet ik dat je vandaag jarig ben! Gefeliciteerd en ik wens je een onwijs leuk feest toe zaterdag!!
Het was een hele mooi middag!
Ha kanjer, rake(nde) tekst, kan niet(s) anders zeggen. O ja, natuurlijk wel: van harte gefeliciteerd met je 50e verjaardag en ik hoop dat bij jou vandaag wel een kaartje in bus valt :) en hoop ook dat de bijwerkingen meevallen zodat je vandaag een mooie dag kan beleven. Ik kijk erg uit naar zaterdag, dikke kus en knuffel
Nog een paar uurtjes en dan is t your birthday ..! Feest !
vieren dat je leeft, daartor inspireer jij als geen ander. Day bY day. wat er ook op jouw weg komt, van werkelijk élke ontmoeting die daarbij gepaard gaat maak jij een feestje. En zo niet; dan tóch.
lieve schat, vier jezelf morgen, getergd van vermoeidheid wellicht, ( dat dan weer wel ) . Ik koop morgen taart en zal over jou verhalen daarbij, alvast gefeliciteerd, omhels, tot op je echte feessie, ( das Fést!) Dag Saartje, hoop dat je fijn en diep mag slapen zo en morgen met trompetgeschal op:) x do
Ik lees je verhaal en het is net of ik midden in een feel good movie zit, compleet met kippenvel en tranen. Wat een mooi verhaal. Ben blij voor je dat het geworden is waar je op hoopte. Nu op naar zaterdag! XXX
Wat geweldig dat je dit zo doet! Het zal een bijzonder moment geweest zijn om 36 jaar terug in de tijd te gaan.
Tot zaterdag, lieve Astrid!
Liefs!
Vast geen toeval dat die pestkop er niet bij is geweest. Lag niet alleen aan de postzegel denk ik! Xc
Hoi Astrid, Ja de reunie was heel bijzonder, Ja ook diegene die het heeft georganiseerd...Van bijna nul herinneringen aan de basisschool en zijn/haar bezetting op het moment dat ik bij mijn huis wegreed, toch een soort van spanning in het korte stukje wat de afstand van mijn naar jouw huis is dacht ik...best vreemd je hebt mensen 36 jaar miet gezien en ze wonen in een straal van max 15 km, uitzonderingen daargelaten maar toch...Leuke verhalen aangehoord, ook minder leuke maar inderdaad, iedereen heeft zijn bagage meegekregen in het leven. Vind et geweldig en dapper hoe jij positief in het leven staat en zoals een ieder op de reunie tegen je zei....je weet nooit, meer kan je ook niet zeggen denk ik..Dit heeft een zeer grote indruk op ij gemaakt en ook weer is duidelijk geworden dat problemen geen echte problemen zijn...zolang het niet overkombaar is zijn er in het leven geen problemen....heel veel sterkte de komende tijd en we houden absoluut contact....Grtjs van één van de Haagsche Harry's ...xxx
Wat super dat je reünie een feestje is geworden. Waarschijnlijk beter zonder de pest kop. Nu mooie dag geweest.
heee kanjer....hoe je het voor elkaar krijgt weet ik niet maar elke keer raak je me weer. fijn je vrijdag toch nog ff gezien te hebben op het feest...ff snelle kus en knuffel waarbij ik natuurlijk weer bang was je pijn te doen maar je bleef vrolijk kijken zoals jij dat kan terwijl de hele wereld vergaat.
Ik kan je niet helpen en dat verwacht je ook niet....hoor je aan slik en probeer iets zinnigs te zeggen maar heee de koningin van het zinnige en juiste zeggen staat tegenover me...
Ik hoop dat je nog zolang mogelijk kan genieten van jouw ding....Ik vind je een kanjer!!!!!
Het was fijn en mooi om van dichtbij jouw ontlading en blijheid mee te maken na de reunie!
Genieten van dit soort momenten! Dankjewel!!
xxx
Zet 'm op morgen lieve kanjer! ik denk aan je!
Neem vooral rust de tijd erna...zodat we zaterdag een geweldig feest kunnen bouwen!
dikke kus en knuffel, uiteraard ook van terror F en jouw DVVV
Wat fijn en mooi dat je reünie zo goed is verlopen! Heel veel sterkte morgen en dan naar woensdag en zaterdag! lieve bikkel, ik hou van je, ❤️❤️❤️
Mooi. En sterkte! Op naar je feest!
Hoi Astrid fijn voor je dat het 'n geslaagde reünie is geworden!!!Verder wens ik je alle goeds en geluk toe aankomende tijd je bent 'n bijzonder mooi mens die verschrikkelijk leuk schrijft.... Liefs Loetie
Zoals zo vaak in je stukken een gedeelte ellende (wat een vreselijke ziekte is het toch!) en een gedeelte met mooie, lieve, ontroerende, fijne en gezelllige zinnen. Fijn dat de reünie zo geslaagd is!!! Heel veel sterkte morgen met de bestraling en overmorgen met bijkomen. XXX